Oaza w Suchej
----------------------------------------------------------------------------------
Bóg zapłać za wszelkie ofiary składane na potrzeby Domu Rekolekcyjnego
Ofiary można wpłacać na konto:
--------------------------------------------------------------------------
"Oaza w Suchej" to przede wszystkim miejsce poznawania Boga i spotkania z Nim.
To miejsce jest własnością zakonu jezuitów (Towarzystwa Jezusowego). Powstało jako ośrodek oazowy, czyli dom rekolekcyjny Ruchu "Światło-Życie". Dziś nadal pozostaje miejscem formacji oazowej, ale jest jednocześnie czymś dużo więcej. Jest domem rekolekcyjnym dla wielu różnych grup i wspólnot. Jest też miejscem codziennego życia dla osób świeckich i konsekrowanych. Dzięki położeniu, jak to ktoś określił: "daleko od bocznej drogi", jest miejscem wymarzonym dla wewnętrznego wyciszenia i skupienia, dla duchowej formacji. Jest czymś w rodzaju pustelni, z dala od większych skupisk ludzkich, powstałej na dziesięciohektarowej polanie, na skraju Borów Tucholskich.
Od 1977 roku bardzo dużo ludzi, zwłaszcza młodych, tu właśnie spotkało osobiście Pana Jezusa i zaprzyjaźniło się z Nim. Jednocześnie wielu odkryło tu coś tak ważnego i poszukiwanego jak prawdziwa wspólnota, w której każdy czuje się szanowany i potrzebny. Tu wielu odkrywa sens życia, odnajduje wewnętrzną wolność i otwiera się na drugiego człowieka, znajdując radość w służbie innym.
O tym, czym jest "Oaza w Suchej" niech powiedzą jeszcze dwa wiersze-świadectwa:
Dom Boga w stodole
Sucha to jedno z miejsc, gdzie Pan działa bardzo konkretnie. Dla mnie i dla bardzo wielu młodych ludzi jest to miejsce powrotów do Boga, który "kazał" sobie zbudować "dom w stodole".
Tam słońce inaczej świeci,
tam trudno być niezauważonym,
a wieczorem wprost do Pana
modlitwy szepczą.
Tam zmrok towarzyszy świecy,
a światło Pana
czasem niepostrzeżenie otwiera oczy.
Tam trud pracy naszkicowany
ręką Boga,
bo przecież wznosimy coś dla Niego,
na kształt ludzkiego serca -
Wspólnotę miłości.
Zbigniew Januszewski
SUCHA
Sucha to
dworzec i ławka przy wagonie,
jezioro i długa droga -
długa i męcząca.
Sucha to lasy, komary i bagna,
to wapno przy ścieżce
i studnia głębinowa i Ojciec.
Sucha to dworzec dla dusz i ławka dla serc,
to jezioro umysłów, jezioro miłości
i długa droga tysięcy ludzi;
droga do Ciebie, Panie.
Sucha to lasy samotnych serc,
które pokąsane przez komary życia
i zagubione w bagnach codzienności,
znajdują tu studnię miłości.
Sucha to Twoje miejsce, które wybrałeś dla nas.
Anna Lipowicz
------------------------------------------------------------------------------------------
Kolejna strona: Rozważania Ewangeliczne